Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Ο δικός μου ο ύπνος


Μέσα στον ύπνο μου την παρουσία σου την νιώθω
Ονειρεύομαι..φωνάζω το όνομα σου..
Ξυπνάω μες τα ξημερώματα
μα ό,τι στον ξύπνιο μου κάνω πως ξεχνάω
με τυραννάει στον ύπνο και πονάω.
Μα δεν ελέγχονται τα όνειρα
όνειρο μου…

Είσαι όνειρο μα και αλήθεια
Αλήθεια που δεν έχει ευθέως ειπωθεί
Μια ιστορία που δεν έχει ακόμα γραφτεί
Ένα δάκρυ που από τα μάτια μου τρέχει
Πονάει το κορμί για χάδια που δεν έχει γευτεί
Για το πρωί που στο πλευρό μου τα μάτια σου δεν έχεις ανοίξει…
Και μετά ξυπνάω…

Σε νιώθω μακριά μου και πονάω
Και προσποιούμε πως ξεχνάω…

Δημιουργός: M.I.Π.Σ.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-08-2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου