Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Απόσταση


Γυαλί διαύγειας
Γυαλί που κόβει και ματώνει
Γυαλί που βλέπει μακριά
Γυαλί που θολώνει
Γυαλί που σκοτώνει
Γυαλί που λυτρώνει

Γυαλί αγρυπνίας
Γυαλί που σπάει και λερώνει
Γυαλί που ακούγεται ρηχά
Γυαλί που εύχεται
Να μη σκοτώσει
Να λυτρώσει…

Δεν μου’ μεινε καιρός να μετρήσω τις αγρυπνίες μου
Σταμάτησε ο χρόνος…
Βάλαμε στοίχημα , θυμάσαι;

Δημιουργός: M.I.Π.Σ.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-08-2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου