Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Ο κύκλος


Ποτέ δεν συναντιόμαστε…
Σαν να ζούμε σε έναν κύκλο
Τι ειρωνεία…
Εσύ να είσαι πίσω μου…
Εγώ να τρέχω στο κατόπι σου…
Σκέφτηκα να αλλάξω την πορεία,
να τρέξω ανάποδα
Πόσες φορές το σκέφτηκες άραγε και συ;
Η πορεία μας στον κύκλο αιώνια
Θα τρέχω, θα τρέχεις
Θα ψάχνεις και θα ακολουθώ
Φοβάμαι!
Να σταματήσω φοβάμαι…
Φοβάμαι σαν κοιμάμαι
κάποτε πως θα χαθώ
Όμως συνεχίζω.
Ψάχνω πάντα να σε βρω!
Ίσως έρθει η μέρα
που η ειρωνεία θα πεθάνει
Ίσως έρθει η μέρα …
Μα ο κύκλος είναι αιώνιος…

Δημιουργός: M.I.Π.Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-08-2010

1 σχόλιο:

  1. ΕΧΩ ΠΟΛΛΕΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ...!!!
    ΔΙΑΚΡΙΝΩ ΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ 2 ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ....Κ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ Κ Η ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ Κ `ΑΙΩΝΙΑ` ΣΧΕΣΗ!!!
    ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΘΕΤΕΙΣ....ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ...Κ ΘΑ ΕΡΘΕΙ...!!!!
    ΕΥΓΕ ΜΕΓΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή