Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

ΧΑΡΑΥΓΗ



ΠΡΑΞΗ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ:

Εσύ ήμουν εγώ
……..



ΠΡΑΞΗ ΤΕΛΕΙΩΣΗΣ:
Αντιμεταθέτω τις σάρκες,
για να ορίσω παρόν,

παρελθόν και μέλλον.
Από αγιοπότηρο 
ρουφώ τις αμαρτίες σου.
Πετώ ζοφερές ανάσες
εντός του και λιώνω.
Εσύ κολασμένη γεύση 
στα χείλη ποθείς…


ΠΡΑΞΗ ΜΕΘΕΞΗΣ:
Ξεχνιέμαι τις χαραυγές 
Ο δρόμος είναι γλιστερός
Δε νιώθω κινδύνους…
Ριγώ, τρέμω, πεθαίνω !
Πίνοντας αχαλίνωτα μαρτύρια, 
σκορπώντας παντού τις γεύσεις, 
σαρκάζω την υγρή μου θλίψη
με βλέφαρα ριγμένα στο πάτωμα
Στο στόμα σπασμοί, τόξα λαιμοί
Χέρια ριγμένα στο άπειρο
Σαν γάτα κουρνιάζω…



ΠΡΑΞΗ ΥΠΟΤΑΓΗΣ :
Μια χαραυγή μου δική σου…



ΠΡΑΞΗ ΣΥΖΕΥΞΗΣ :
Τώρα που σώμα μου έκλεψες
τιμωρία σου αιώνια
να νιώσεις τι νιώθω: 
…ΜΑΝΙΑ!



-mips-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου